Rodzaje modeli danych
Modele baz danych to zbiór koncepcji opisujących strukturę bazy danych. Rodzaje modeli danych to:

Hierarchiczny model bazy danych

Jest to najstarsza forma bazy danych. Ten model danych organizuje dane w strukturze drzewa, tj. Każdy węzeł potomny może mieć tylko jeden węzeł nadrzędny i na szczycie struktury znajduje się pojedynczy węzeł nawiasowy.
W tym modelu rekordem bazy danych jest drzewo składające się z jednego lub więcej grup pól nazywanych segmentami, które tworzą poszczególne węzły drzewa. Ten model używa relacji jeden do wielu
Zaleta: dostęp do danych jest dość przewidywalny w strukturze i wyszukiwaniu, a aktualizacje mogą być wysoce zoptymalizowane przez system DBMS.
Wada: Łącze jest trwale ustalone i nie można go zmodyfikować, co czyni ten model sztywnym.

Model bazy danych sieci

Model bazy danych sieci został opracowany jako alternatywa dla hierarchicznej bazy danych. Model ten rozwija się w modelu hierarchicznym, zapewniając wiele ścieżek między segmentami, tj. Więcej niż jedną relację rodzic-dziecko. Stąd ten model pozwala na relacje jeden-do-jeden, jeden-do-wielu oraz wiele-do-wielu
Obsługa wielu ścieżek w strukturze danych eliminuje niektóre wady modelu hierarchicznego, model sieciowy nie jest zbyt praktyczny.
Wada: utrzymanie wszystkich linków może być dość skomplikowane.

Relacyjny model bazy danych

Kluczowe różnice pomiędzy poprzednimi modelami baz danych a modelem relacyjnej bazy danych są pod względem elastyczności.
Relacyjna baza danych reprezentuje wszystkie dane w bazie danych jako proste dwuwymiarowe tabele zwane relacjami. Każdy wiersz tabeli relacyjnej, zwany krotką, reprezentuje encję danych z kolumnami tabeli reprezentującymi atrybuty (pola).

Dopuszczalne wartości dla tych atrybutów są nazywane domeną
Każdy wiersz w tabeli relacyjnej musi mieć unikalny klucz podstawowy, a także kilka kluczy pomocniczych, które odpowiadają kluczom podstawowym w innych tabelach
Zaleta: Zapewnia elastyczność, która pozwala łatwo dostosować zmiany do struktury bazy danych. Ułatwia wiele widoków tej samej bazy danych dla różnych użytkowników.

Obiektowy model bazy danych

Model relacyjnej bazy danych ma wiele różnych aplikacji. Nie ułatwia to jednak dystrybucji jednej bazy danych na wielu serwerach. Z tego powodu opracowano obiektowy system zarządzania bazami danych.
W tych bazach danych użytkownicy mogą definiować własne metody dostępu do danych, reprezentację danych i sposób manipulowania nimi. Obiektowa baza danych przechowuje obiekty.

Schemat bazy danych

Schemat bazy danych jest strukturą szkieletu reprezentującą logiczny widok całej bazy danych. Określa sposób organizacji danych i powiązania między nimi.
Schemat bazy danych nie zawiera żadnych danych ani informacji. Formułuje wszystkie ograniczenia, które mają być stosowane w danych.

Schemat bazy danych można podzielić na dwie kategorie:
Schemat fizycznej bazy danych: Ten schemat odnosi się do faktycznego przechowywania danych oraz ich formy przechowywania, takich jak pliki, indeksy itp. Określa sposób przechowywania danych w pamięci dodatkowej.

Schemat logicznej bazy danych: Ten schemat definiuje wszystkie ograniczenia logiczne, które należy zastosować do przechowywanych danych. Definiuje tabele, widoki i ograniczenia integralności.
Dane w bazie danych w określonym momencie nazywa się stanem bazy danych lub migawką. Jest również nazywany bieżącym zbiorem wystąpień lub wystąpień w bazie danych.
W danym stanie bazy danych każda konstrukcja schematu ma swój własny bieżący zestaw instancji.

DBMS przechowuje opisy konstruktów i ograniczeń schematów zwanych również metadanymi w katalogu DMBS, dzięki czemu oprogramowanie DBMS może odwoływać się do schematu, gdy tylko zajdzie taka potrzeba.

Dwupoziomowa architektura
W architekturze dwustopniowej aplikacja znajduje się po stronie klienta, gdzie wywołuje funkcje systemu baz danych na komputerze serwera za pomocą instrukcji języka zapytań na przykład sql.
Standardy interfejsu programu użytkowego, takie jak ODBC i JDBC, są używane do interakcji między klientem a serwerem.

Trójwarstwowa architektura
W architekturze trójwarstwowej komputer kliencki działa jako interfejs użytkownika i nie zawiera żadnych bezpośrednich wywołań bazy danych. Zamiast tego, klient kończy komunikację z serwerem aplikacji, który z kolei komunikuje się z systemem baz danych w celu uzyskania dostępu do danych.
Logika biznesowa aplikacji, która określa, jakie działania należy wykonać w danych warunkach, jest osadzona na serwerze aplikacji, a nie rozproszona na wielu klientach.
Aplikacje trójwarstwowe są bardziej odpowiednie dla dużych aplikacji i aplikacji działających w Internecie.

Wybór zawodu to bardzo ważna kwestia w życiu każdego młodego człowieka. Od tego wyboru zależy dalszy los przez całe przyszłe życie. Decyzję o podjęciu zawodu trzeba podejmować coraz wcześniej. Często już kończąc szkołę podstawową, dziecko musi mieć mniej więcej określone swoje cele zawodowe. Od poprawnego wyboru szkoły średniej zależy dalsze powodzenie na studiach oraz podczas kariery zawodowej.

Zupełnie inną szkołę wybierze młody człowiek, który kiedyś chce zostać lekarzem, a inną ten, który marzy o zawodzie mechanika samochodowego. Przyszli studenci powinni wybierać przede wszystkim licea ogólnokształcące. Zdobędą tam ogół umiejętności, które przydadzą się podczas zdobywania wiedzy akademickiej w przyszłości. Kandydaci do zawodów technicznych powinni zdobywać umiejętności od najmłodszych lat. Okres dorastania to właściwy czas na tak zwane pierwsze szlify w zawodzie.

Absolwent szkoły zawodowej posiada już umiejętności oraz doświadczenie, które pozwalają na wykonywanie pracy i osiąganie dochodu potrzebnego do samodzielnego utrzymania się. Podczas gdy student musi poświęcić wiele lat na osiągnięcie samodzielności, młody fachowiec może już zarabiać poważne pieniądze w młodym wieku. Szczególnym powodzeniem w ostatnich latach cieszy się zawód informatyka.

Bardzo cenioną umiejętnością jest projektowanie baz danych

Nawet najlepiej płatny zawód nie będzie przynosić nam satysfakcji jeśli nie będziemy entuzjastami naszej pracy. Niezadowolenia ze swojego zajęcia prowadzi często do różnych chorób psychicznych oraz do wypalenia zawodowego. Są to wbrew pozorom bardzo poważne schorzenia, mogące prowadzić do wielu bardzo przykrych konsekwencji osobistych oraz zawodowych. W ostatnich latach wielu pacjentów w poradniach psychologicznych skarży się właśnie na stres związany z pracą.

Terapia jest długo i skomplikowana, ponieważ urazy psychiczne zostawiają po sobie trwały ślad i trudno jest wrócić do dobrej kondycji psychicznej. Dlatego tak ważny jest odpowiedni wybór już we wczesnych latach życia. Oczywiście rodzice powinni zadbać o to, aby dziecko wybrało odpowiednią opcję.
Bardzo popularnym zawodem jest mechanik samochodowy. Patrząc na stopień skomplikowania obecnej motoryzacji, jest to bardzo perspektywiczny zawód. Dobry mechanik z łatwością osiąga bardzo duży poziom zarobków, zdecydowanie większy niż jego rówieśnicy, którzy często są niedostatecznie wynagradzani na swoich stanowiskach pracy.

Utrzymanie samochodu nie jest tanie, wszyscy dobrze to wiemy. Rocznie na usługi mechanika poświęcamy od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych! Już sam podstawowy przegląd techniczny to spory wydatek, a dochodzą do tego jeszcze na przykład zmiany opon. Rozróżniamy trzy główne typy opon. Pierwszy typ to opony letnie. Jest to podstawowy rodzaj ogumienia, najbardziej popularny wśród naszych kierowców. Opony letnie są stworzone ze stosunkowo twardej mieszanki tworzyw sztucznych, które są odporne na zużywanie w dużych temperaturach.

Trzeba pamiętać, że asfalt osiąga dużo wyższe temperatury podczas letnich upałów niż temperatura powietrza. Dla przykładu jeśli powietrze ma trzydzieści stopni Celsjusza w cieniu, to przy pełnym słońcu asfalt może osiągnąć temperaturę nawet siedemdziesięciu stopni Celsjusza. Często zaczyna się on po prostu topić, uniemożliwiając jazdę kierowcy i prowadząc do dużych uszkodzeń nawierzchni oraz samochodów. Opony takie osiągają odpowiednią przyczepność w warunkach letnich.

Mają one bardziej płytki bieżnik, a ich przekrój jest nieco większy dla odpowiedniego komfortu jazdy. Można za ich pośrednictwem osiągać spore prędkości, a spalanie jest również na przyzwoitym poziomie. Kolejnym rodzajem ogumienia spotykanym na naszych drogach są opony zimowe. Ich konstrukcja jest zdecydowanie inna, ale ma to pełne odzwierciedlenie w potrzebach kierowców podczas zimy. Bieżnik jest głębszy, co pozwala na lepsze odprowadzanie wody oraz – co najważniejsze – śniegu i błota pośniegowego.

Przekrój opony jest węższy, pozwala to zachować lepszą przyczepność za sprawą zmniejszenia powierzchni podatnej na poślizg. Opona taka jest zbudowana z dużo bardziej miękkiej mieszanki niż opona letnia. Takie rozwiązanie sprawia, że opona nie twardnieje podczas nawet największych mrozów i cały czas zachowuje swoje właściwości. Połączeniem obu wspomnianych rodzajów opon jest opona całoroczna (zwana też wielosezonową). Jej konstrukcja łączy zalety obu rodzajów opon, biorąc z każdej najlepsze cechy.

W zależności od wymagań użytkowania, na rynku dostępne są różne rodzaje baz danych. Pierwszy to scentralizowana baza danych, gdzie informacje (dane) są przechowywane w scentralizowanej lokalizacji, a użytkownicy z różnych lokalizacji mają dostęp do tych danych. Ten typ bazy danych zawiera procedury aplikacji, które pomagają użytkownikom uzyskać dostęp do danych nawet ze zdalnej lokalizacji.

Do weryfikacji i weryfikacji użytkowników końcowych stosowane są różne rodzaje procedur uwierzytelniania, podobnie numer rejestracyjny zapewniany jest przez procedury aplikacji, które przechowują dane i zapisują wykorzystanie danych. Drugi rodzaj, to dystrybuowana baza danych. Korzysta ona ze wspólnej bazy danych, a także z informacji przechwyconych przez komputery lokalne.

Rodzaje baz danych

Dane nie są skupione w jednym miejscu i są dystrybuowane w różnych miejscach organizacji. Te strony są ze sobą połączone za pomocą łączy komunikacyjnych, które ułatwiają im łatwy dostęp do rozproszonych danych. Następny rodzaj to personalna baza danych. Tutaj dane są gromadzone i przechowywane na komputerach osobistych, które są małe i łatwe w zarządzaniu. Dane są zwykle używane przez ten sam dział organizacji i są dostępne dla niewielkiej grupy osób. Kolejny rodzaj to baza danych użytkowników.

Użytkownik końcowy zwykle nie jest zaniepokojony transakcjami lub operacjami wykonywanymi na różnych poziomach i zna tylko produkt, który może być oprogramowaniem lub aplikacją. Dlatego jest to wspólna baza danych zaprojektowana specjalnie dla użytkownika końcowego. Podsumowanie wszystkich informacji jest gromadzone w tej bazie danych. Piąty rodzaj to baza komercyjna. Są to płatne wersje ogromnych baz danych zaprojektowanych specjalnie dla użytkowników, którzy chcą uzyskać dostęp do informacji w celu uzyskania pomocy.

Te bazy danych są specyficzne dla poszczególnych podmiotów. Dostęp do takich baz danych zapewniany jest za pośrednictwem łączy komercyjnych. Jeszcze innym rodzajem baz danych jest baza danych NoSQL. Jest ona używana w przypadku dużych zestawów rozproszonych danych. Istnieją pewne problemy z wydajnością danych, które są skutecznie obsługiwane przez relacyjne bazy danych, ale tego rodzaju problemy są łatwo rozwiązywane przez bazy danych NoSQL.

Analiza bardzo dużych niestrukturalnych danych, które mogą być przechowywane na wielu wirtualnych serwerach w chmurze, jest bardzo skuteczna. Siódmy rodzaj to baza danych operacyjnych. Informacje związane z działalnością przedsiębiorstwa są przechowywane w tej bazie danych. Funkcjonalne linie, takie jak marketing, relacje z pracownikami, obsługa klienta itp., wymagają takich właśnie baz danych. Ósmy rodzaj to relacyjne bazy danych. Te bazy danych są podzielone na kategorie według zestawu tabel, w których dane pasują do wcześniej zdefiniowanej kategorii.

Tabela składa się z wierszy i kolumn, w których kolumna ma pozycję dla danych dla określonej kategorii, a wiersze zawierają instancję dla danych zdefiniowanych zgodnie z kategorią. SQL to standardowy interfejs użytkownika i aplikacji dla relacyjnej bazy danych. Dobrze znaną bazą danych jest popularna chmura. Obecnie dane są zapisywane w chmurach, zwanych również wirtualnymi, w chmurze hybrydowej, publicznej lub prywatnej.

Baza danych w chmurze to baza danych, która została zoptymalizowana lub zbudowana dla zwirtualizowanego środowiska. Istnieją różne zalety bazy danych w chmurze, między innymi, możliwość płacenia za pojemność pamięci masowej i przepustowość dla poszczególnych użytkowników, a także zapewnienie skalowalności na żądanie wraz z wysoką dostępnością. Dziesiątym rodzajem jest baza danych zorientowana na obiekt. Obiektowa baza danych to zbiór obiektowego programowania i relacyjnej bazy danych.

Istnieją różne elementy, które są tworzone przy użyciu obiektowych języków programowania, takich jak C ++, Java, które mogą być przechowywane w relacyjnych bazach danych, ale zorientowane obiektowo bazy danych są dobrze dostosowane do tych elementów. Obiektowa baza danych jest zorganizowana wokół obiektów, a nie działań, a dane – zamiast logiki.

Na przykład, rekord multimedialny w relacyjnej bazie danych może być definiowalnym obiektem danych, w przeciwieństwie do wartości alfanumerycznej. Ostatnim rodzajem baz danych są wykresowe bazy danych. Wykres jest zbiorem węzłów i krawędzi, gdzie każdy węzeł służy do reprezentowania obiektu, a każda krawędź opisuje relację między jednostkami. Baza danych zorientowana na wykresy jest rodzajem bazy danych NoSQL, która wykorzystuje teorię grafów do przechowywania, mapowania i wysyłania zapytań.

Bazy danych to coś, z czym spotykamy się cały czas, praktycznie codziennie. Jest to tak popularne, że często nawet korzystamy z nich praktycznie nie zastanawiając się, czym właściwie są i jak bardzo potrafią ułatwić nam życie.
Są narzędziem pozwalającym na sprawne i właściwe zarządzanie informacjami, które posiadamy. Dzięki nim możliwe jest uporządkowanie danych, a więc gromadzenie określonych danych wg jakiegoś systemu, klucza. Pozwalają także na wyszukiwanie interesujących nas danych, spośród wielu informacji.

Czym zatem są wspomniane bazy danych?

Baza danych to nic innego jak zbiór danych, który charakteryzuje się tym, że dane te są uporządkowane. Wpisywanie odpowiednich wartości w odpowiednie miejsce jest najważniejszym czynnikiem, który zapewnia powodzenie w utworzeniu przydatnej bazy danych, która pozwoli nam wyszukiwać poprawne i interesujące nas dane. A więc tworząc bazę danych przede wszystkim musimy mieć na uwadze, czemu ona ma służyć, jaki jest jej cel. Jeśli zadamy sobie to pytanie, będziemy wtedy w stanie odpowiedzieć na pytanie, jakie dane określona baza powinna zawierać.

Bazy danych przydatne są zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Jednym z popularniejszych przykładów baz danych jest książka telefoniczna, w której możemy wyszukać numer telefonu do interesującej nas osoby po jej nazwisku i miejscowości (nazwiska ułożone są w kolejności alfabetycznej).

Innym przykładem, z którym często się spotykamy, może być kartoteka pacjentów, która zawiera dane uporządkowane alfabetycznie wg nazwisk, często też miejsca zamieszkania. Pozwala odnaleźć dane dotyczące historii leczenia pacjenta i wprowadzić aktualne informacje o kolejnych wizytach, chorobach i zastosowanym leczeniu, zleconych badaniach, wynikach badań.

Kolejnym przykładem może być katalog w bibliotece i czytelni. Jest to taka baza danych, w której znajduje się spis książek, czasopism oraz wszystkich innych materiałów, przeznaczonych do wypożyczenia bądź skorzystania na miejscu w czytelni. Dane posegregowane są tak, żeby można było wyfiltrować interesujące nas pozycje, m.in. po autorze, tytule, słowach kluczowych, tematyce. Wspomniana baza danych jest niezwykle przydatna zarówno dla pracowników bibliotek jak i czytelników.

Coraz więcej bibliotek oferuje swoim czytelnikom możliwość dostępu do swoich katalogów za pomocą sieci Internet. Dzięki czemu osoba korzystająca z takiej bazy, może bez wychodzenia z domu sprawdzić, czy w bibliotece znajduje się interesująca ją książka, czy jest aktualnie dostępna do wypożyczenia.
Istnieje też często możliwość zarezerwowania jej, wówczas książka będzie czekać na czytelnika przygotowana do odbioru, bądź też zamówienia jej na termin późniejszy, jeśli książka jest aktualnie wypożyczona. Jest to niezwykłe udogodnienie dla studentów, którzy ucząc się i pisząc prace nie muszą już spędzać całych dni w czytelni.

Bazę danych stosowane są praktycznie w każdych firmach. Są tutaj różnego rodzaju ewidencje: pracowników, kontrahentów, produktów, surowców i materiałów. Przykładowo: baza danych dotycząca kontrahentów, może zawierać takie informacje jak nazwa skrócona i pełna, NIP, adres siedziby, adres korespondencyjny, rozliczenia z firmą, należności zobowiązania rozliczone i nierozliczone, nieprzeterminowane i przeterminowane, daty i numery faktur, z których wynikają rozrachunki. Tego typu bazy danych bardzo wprowadzane są w programach księgowych i służących do fakturowania.

Na powyższych przykładach jasno widać, że bazy danych przydają się wszędzie tam, gdzie niezbędne jest katalogowanie danych, przechowywanie, wyszukiwanie i wprowadzanie zmian w posiadanych informacjach.

Najprostsze bazy danych stworzyć można w arkuszu kalkulacyjnym, w którym zapisujemy dane w kolumnach i wierszach, w odpowiednich polach, czyli tworzymy tabelę, która pozwoli nam posortować dane wg interesującego nas kryterium, a także wyfiltrować dane o interesującym nas obiekcie.

Tworzenie bazy danych wymaga wpisywania odpowiednich danych w oddzielne pola. Przykładowo wiersz kolumny będzie zawierał wszystkie informacje o interesującym nas obiekcie, czyli będzie to rekord. W kolumnach oddzielnie należy wpisywać poszczególne informacje.

Na przykładzie bazy danych dotyczącej kontrahentów, oddzielnie wpisujemy nazwę skróconą jak i pełną, oddzielnie NIP, miasto, numer faktury i tak dalej. Dzięki temu będziemy mogli wyszukać kontrahenta wg każdego odrębnego kryterium. Podsumowując, każda z informacji wg której zamierzamy wyszukiwać kontrahentów powinna znaleźć się w osobnej kolumnie.

Zawodowi programiści kreują świat, w którym aktualnie żyjemy. Na rynku pojawiają się nowe aplikacje, urządzenia czy sprzęty gospodarstwa domowego, które nie tylko ułatwiają i usprawniają nasze codzienne czynności, ale są także w stanie autonomicznie się nimi zająć. Sztuczna inteligencja zyskuje coraz silniejszą pozycję w życiu każdego człowieka. Programując ją według naszych potrzeb, mamy realny wpływ na środowisko, w którym się obracamy.

System zarządzania bazami danych (DBMS) to zbiór programów umożliwiających użytkownikom dostęp do bazy danych, manipulowanie danymi, raportowanie/reprezentację danych. Pomaga także kontrolować dostęp do bazy danych. Systemy zarządzania bazami danych nie są nową koncepcją i jako takie zostały po raz pierwszy wprowadzone w 1960 roku. Zintegrowany magazyn danych (IDS) Charlesa Bachmena jest uważany za pierwszy DBMS w historii.

Z czasem technologie baz danych ewoluowały, a wykorzystanie i oczekiwane funkcjonalności baz danych znacznie wzrosły. Istnieją 4 główne typy DBMS. Hierarchiczny – ten typ DBMS wykorzystuje relację „rodzic-dziecko” do przechowywania danych. Ten rodzaj DBMS jest obecnie rzadko używany. Jego struktura jest jak drzewo z węzłami reprezentującymi rekordy i gałęziami reprezentującymi pola. Rejestr systemu Windows używany w systemie Windows XP jest przykładem hierarchicznej bazy danych.

Ustawienia konfiguracji są przechowywane jako struktury drzewiaste z węzłami.
Sieć DBMS – ten typ DBMS obsługuje wiele relacji. Zwykle skutkuje to złożonymi strukturami baz danych. Serwer RDM to przykład systemu zarządzania bazą danych, który implementuje model sieci.
Relacyjny system DBMS – ten typ DBMS definiuje relacje z bazą danych w postaci tabel, zwanych również relacjami. W przeciwieństwie do sieciowego DBMS, RDBMS nie obsługuje wielu relacji. Relacyjne systemy DBMS zwykle mają predefiniowane typy danych, które mogą obsługiwać. Jest to najpopularniejszy typ DBMS na rynku. Przykłady systemów zarządzania relacyjnymi bazami danych obejmują bazy danych MySQL czy Microsoft SQL Server.

Relacja obiektowa DBMS – ten typ obsługuje przechowywanie nowych typów danych. Dane do przechowywania są przedstawione w postaci obiektów. Obiekty, które mają być przechowywane w bazie danych, mają atrybuty i metody, które definiują, co zrobić z danymi.
SQL oznacza Structured Query Language i służy do komunikacji z bazą danych. Według ANSI (American National Standards Institute) jest standardowym językiem dla systemów zarządzania relacyjnymi bazami danych. Instrukcje SQL służą do wykonywania zadań, takich jak aktualizacja danych w bazie danych lub pobieranie danych z bazy danych.

Niektóre popularne systemy zarządzania relacyjnymi bazami danych, które używają SQL to: Oracle, Access, Microsoft SQL Server, itp. Chociaż większość systemów baz danych używa SQL, większość z nich ma również swoje własne dodatkowe zastrzeżone rozszerzenia, które są zwykle używane tylko w ich systemie. Jednak standardowe polecenia bazy danych SQL, takie jak „Wybierz”, „Wstaw”, „Aktualizuj”, „Usuń” czy „Utwórz”, można wykorzystać do wykonania prawie wszystkiego, co trzeba zrobić z bazą danych. Relacyjny system baz danych zawiera jeden lub więcej obiektów zwanych tabelami. Dane lub informacje dotyczące bazy danych są przechowywane w tych tabelach.

Tabele są jednoznacznie identyfikowane według ich nazw i składają się z kolumn i wierszy. Kolumny zawierają nazwę kolumny, typ danych i inne atrybuty kolumny. Wiersze zawierają rekordy lub dane dla kolumn.
SQL (relacyjne) bazy danych mają dojrzały model przechowywania danych i zarządzania. Ma to kluczowe znaczenie dla użytkowników korporacyjnych. Obsługują też pojęcie widoków, które umożliwiają użytkownikom wyświetlanie wyłącznie danych, do wyświetlania których mają uprawnienia.

Dane, do których nie mają uprawnień, są ukrywane przed nimi

NoSQL to nadchodząca kategoria systemów zarządzania bazami danych. Jego główną cechą jest nieprzestrzeganie koncepcji relacyjnych baz danych. NOSQL oznacza „nie tylko SQL”. Koncepcja baz danych NoSQL wzrosła dzięki internetowym gigantom, takim jak Google czy Facebook, którzy zajmują się gigantycznymi wolumenami danych.
Gdy używa się bowiem relacyjnej bazy danych dla dużych woluminów danych, system zaczyna działać powoli w zakresie czasu odpowiedzi. Aby przezwyciężyć ten problem, można by oczywiście „zwiększyć skalę” systemów poprzez modernizację naszego istniejącego sprzętu.

Alternatywą dla powyższego problemu było rozłożenie obciążenia bazy danych na wiele hostów w miarę wzrostu obciążenia. Baza danych NOSQL to nierelacyjne bazy danych, które skalują się lepiej niż relacyjne bazy danych i są zaprojektowane z myślą o aplikacjach internetowych. Bazy danych NOSQL są rodzajem wysoce wyspecjalizowanych systemów i mają specjalne zastosowanie i ograniczenia. NOSQL nadaje się bardziej dla tych, którzy obsługują ogromne ilości danych. Zdecydowana większość korzysta z relacyjnych baz danych i powiązanych narzędzi.