Reklama na poziomie globalnym jest tym, czym służy dzisiejszemu rozwojowi produktów, a także stałemu wzbogacaniu się kolejnych krajów. Do wielkich gospodarek takich, jak Stany Zjednoczone dołączyły także Japonia, a ostatnio Chiny. Spore znaczenie, jeśli chodzi o marketing międzynarodowy zaczęły mieć także „maluchy” takie jak Singapur, Tajwan, czy Hongkong. Singapur jest krajem w południowo-wschodniej Azji. Jest niezależny od 1965 roku, więc stanowi to bardzo krótki czas, niewiele ponad 50 lat.
Wyjątkowość Singapuru polega na tym, że trudno powiedzieć o jednej narodowości.
Większość ludzi tam mieszkających to Chińczycy – około 75%, są tam również Małajowie i Hindusi, ale ostatnio przybywa tam wielu imigrantów z Europy i innych krajów Azji. Singapur – w niedługim czasie przybył z bardzo ubogiego kraju o rybacko-rolnym profilu do dobrze rozwiniętej gospodarki pełnej usług z dużym, stałym wzrostem i atrakcyjnymi miejscami do pracy. Obecnie malutki Singapur, który jest państwem-miastem ma większą ludność niż np. olbrzymia powierzchniowo Norwegia, która z kolei stanowi przykład świetnie rozwiniętego kraju europejskiego. Chińczycy mają przewagę w porównaniu z innymi narodowościami w Singapurze, a ich pozycja jest uprzywilejowana.
Kolejną ważną kwestią dotyczącą imigracji w Singapurze był kryzys w 2009 r. Po 2006 r. IW 2008 roku było to nawet 19%, więc około 1/5 osób w Singapurze było imigrantami. Następnie po kryzysie wielu nierezydentów emigrowało poza granice kraju, a następnie w 2009 r. była to liczba zaledwie 4%. Potem Singapur bardzo dobrze radził sobie z kryzysem, więc z powrotem obserwujemy rosnącą liczbę imigrantów ekonomicznych. Około 70% całej populacji Singapuru obecnie stanowią imigranci. Około 1,5 miliona stanowią pracownicy dużych firm.
Wiele barier jednak dotyka obcokrajowców w Singapurze.
Nowe prawo mówi, że stanowiska osób, które zarabiają 12 tysięcy dolarów lub więcej, powinny być dostosowane głównie pod obywateli Singapuru i to oni są w uprzywilejowanej pozycji, jeśli chodzi o otrzymanie stanowiska, co sprawia, że kariera imigrantów w Singapurze nie jest łatwo. Ostateczną szansą jest staranie się o obywatelstwo. Daje ono także możliwość kupowania mieszkań z krajowego funduszu. Również imigranci bez obywatelstwa nie mogą korzystać z powszechnego funduszu opieki zdrowotnej.
Obecna statystyka mówi, że obecna liczba mieszkańców Singapuru wynosi około 5,75 miliona osób. Obecnie zaciera się różnica między imigrantami a obywatelami Singapuru, ale także między bogatymi i biednymi. Jest to głównie spowodowane właśnie napływem imigrantów, którzy dbają o korzyści marketingowe, tak wewnątrz, jak i na zewnątrz Singapuru. Do tej pory cudzoziemcy w Singapurze byli ludźmi z uboższych krajów azjatyckich, takich jak Filipiny czy Indonezja. Przedsięwzięcie to miało na celu zwiększenie liczby osób z krajów rozwiniętych z Azji, Europy i Ameryki Północnej. W Singapurze jest dokument zwany „Białą Księgą”, która umożliwia zyskać wiedzę na temat tego, jak działać w Singapurze, aby polepszyć sytuację biedniejszych, jak i imigrantów.
Biała księga na temat populacji pozwala również cudzoziemcom uzyskać świadczenia zdrowotne lub edukacyjne, których nie mogli uzyskać wcześniej. Chociaż obcokrajowcy są doceniani z powodu ciężkiej pracy, która jest bardzo ważna w takich krajach jak Singapur, wciąż powstają pytania, jak adaptować ich do społeczeństwa i czy narzucać bariery w kwestii ich sprowadzania.
Również Singapur jest trudnym krajem do życia i pracy dla siebie z powodu twardego prawa, czy zupełnie odrębnej kultury cechującej się surowością zasad i kolektywizmem. Aby odnaleźć się w Singapurze, trzeba przyzwyczaić się do sytuacji ekonomiczno-społecznej. Jest to głównie gospodarka ekspansywna, która zakłada dostarczanie elektroniki do krajów z całego świata.
Najtrudniejszą kwestią jest przydzielanie do określonego rodzaju edukacji ze względu na „Zdolności” w Singapurze – dzieci w wieku 8-9 lat są podzielone na grupy mniej lub bardziej sprytne i przygotowujące się do przyszłe życie. Ich predyspozycje pokazują, czy mogą pracować w dużych firmach i być dobrze opłacanymi lub w fabrykach jako pracownicy fizyczni i zarabiać nie tyle. Cudzoziemcy wychowali się w innych warunkach i w całkiem inny sposób zdobywali wykształcenie, co wielu Singapurczykom wydaje się niezwykle niesprawiedliwe i zwłaszcza ci biedniejsi mają wrażenie, że obcokrajowcy są uprzywilejowani. Niemniej, ten malutki kraj wciąż jest z pewnością celem marketingowym wielu wielkich na tym świecie.
